Z tytułowym pytaniem trafią do mnie partnerki osób uzależnionych od hazardu, matki, ojcowie, rodzeństwo. Często są już na granicy wyczerpania. Próbują pomóc, ale bez efektu. Raz czują złość, kiedy indziej współczucie. Wahają się między nadzieją, a rezygnacją. Żyją w napięciu, z którego inni nie zdają sobie sprawy. I choć każdy przypadek jest inny, nikt nie powinien mierzyć się z problemem sam. Dotyczy to nie tylko osób uzależnionych, ale i ich bliskich.

Życie z osobą uzależnioną od hazardu to codzienne zmaganie się z niepewnością, brakiem zaufania i emocjonalnym rollercoasterem. Dla wielu to świat, w którym nie obowiązują już żadne zasady. Obietnice nie mają pokrycia, granice się zacierają, a rzeczywistość staje się nieprzewidywalna. Pojawia się złość, poczucie winy, bezradność. Co robić?

1. Zdobądź wiedzę o uzależnieniu od hazardu.
Hazard to choroba, która wymaga leczenia. Poznanie jej specyfiki, pomaga w zrozumieniu osoby chorej. To zaś pozwala zmniejszyć tendencje do oceniania, co może łagodzić konflikt i ułatwiać komunikację.

2. Oddziel osobę od jej uzależnienia.
Osoba uzależniona kłamie, manipuluje i unika odpowiedzialności. To objawy choroby, a nie cechy tej osoby. Możesz stawiać granice wobec szkodliwych działań, jednocześnie zachowując do niej szacunek.

3. Wspieraj, nie wyręczaj.
Rodzina często wchodzi w rolę „ratownika” – spłaca długi i kryje uzależnionego. Takie działania, choć pozornie są pomocne, w rzeczywistości utrwalają uzależnienie. Zamiast wyręczaj – wspieraj:
– Zaoferuj pomoc w znalezieniu terapii.
– Zachęcaj do rozmów, ale nie wymuszaj ich.
– Pozwól ponosić konsekwencje.

4. Skieruj po pomoc
Uzależnienie od hazardu wymaga terapii. Osoba uzależniona może opierać się leczeniu, zaprzeczać problemom, obiecywać poprawę. To część mechanizmu uzależnienia. Zachęcaj do terapii. Stanowczo, ale cierpliwie.

5. Zadbaj o siebie
To też jest forma pomocy! Żeby realnie kogoś wspierać, sam/a musisz być w dobrej kondycji. Osoby zainteresowane rozmową/konsultacją, zapraszam do skorzystania z POMOCY ONLINE.

Wspieranie osoby uzależnionej to niezwykle trudny proces, który wymaga wiedzy, cierpliwości i jasno stawianych granic.

Masz prawo nie godzić się na kłamstwa. Masz prawo mówić „nie”, gdy sytuacja tego wymaga. Masz prawo szukać wsparcia także dla siebie. Pomoc jest dostępna – zarówno dla osoby uzależnionej, jak i dla Ciebie. Postaw na siebie i z niej skorzystaj. Pomóż sobie, by móc pomagać innym.

Zobacz także:
Do partnerek hazardzistów
Rekordowe problemy z hazardem