Ten wpis to zaproszenie do współpracy dla ośrodków leczenia uzależnień. Terapeutą nie jestem, nie prowadzę więc terapii, ale jestem jej świadectwem. Mogę być zatem wartościowym dodatkiem do terapii w Waszym ośrodku.

fot. Kasper Kędzierski

Alkoholik, który trafia na leczenie oczekuje, że nauczy się odmawiać picia. Hazardzista chce przestać grać, narkoman odstawić używki. Ich oczekiwania są oczywiste. Niestety, uzależnieni najczęściej nie zdają sobie jednak sprawy, że abstynencja nie rozwiąże ich wszystkich problemów. Uzależnienie to choroba będąca zaburzeniem psychicznym. Jego wpływ na ludzką psychikę jest gigantyczny, a przerwanie picia, grania, czy brania nie przerwie go z dnia na dzień. Dlatego terapia nie powinna się kończyć po pobycie w ośrodku. Powinna być jej początkiem. Ja zaś nazywam ją rozwojem. Każdy chce się rozwijać, lecz nie każdy jest świadomy wysiłku, ile musi w ten rozwój włożyć. Jest on jednak konieczny to tego, aby rozpocząć nowe, lepsze życie – bez picia, grania, czy brania. Bo, że da się i że warto jestem żywym dowodem.

Jestem hazardzistą uzależnionym od zakładów bukmacherskim po pobycie w zamkniętym ośrodku leczenia uzależnień. Grałem ponad 10 lat. Blisko 4 lata jestem w abstynencji. W kwietniu 2017 roku (3 miesiące po wyjściu z ośrodka leczenia uzależnień) założyłem bloga postawnasiebie.org, na którym opisałem swoją hazardową historię ku przestrodze dla innych. Obecnie „Postaw na siebie” to projekt służący pomocy hazardzistom i ich bliskim oraz profilaktyce dot. uzależnienia od hazardu.

Wszystkim osobom uzależnionym od hazardu oraz współuzależnionym, które do mnie piszą, zawsze odpisuję, że pomocy należy szukać u specjalistów – terapeutów leczenia uzależnień, w poradniach i w ośrodkach leczenia uzależnień. Ja dzieląc się swoimi doświadczeniami staram się ich w tym wesprzeć i to, jak piszą, jest im pomocne.

Profilaktyce dot. uzależnienia od hazardu służy moja obecność w mediach. Byłem już m.in. w „Dzień dobry TVN”, w „Pytaniu na Śniadanie”, w programie „Alarm”, w „Skandalistach” Polsatu, czy w serialu CANAL+ „Czarna Domena”. Wszystkie te i inne moje aktywności medialne prezentuję na blogu – TUTAJ.

W ramach profilaktyki prowadzę przede wszystkim wykłady podczas których dziele się swoją hazardową historią i wiedzą zdobytą podczas terapii. Dotychczas wystąpiłem dla Ministerstwa Sportu i Turystyki, Szkoły Podstawowej z Oddziałami Integracyjnymi nr 342 im. Jana Marcina Szancera w Warszawie, Polsko-Francuskiej Szkoły Podstawowej i Gimnazjum „La Fontaine” w Warszawie, Akademii Piłkarskiej Lecha Poznań, Akademii i I zespołu Jagiellonii Białystok, Wisły Puławy, Akademii Pogoni Szczecin, Akademii Sandencji Nowy Sącz oraz Liceum Ogólnokształcącego im. Marii Konopnickiej w Świebodzicach. Referencje – TUTAJ.

Pora na ośrodki

Teraz z wykładami zamierzam odwiedzać ośrodki leczenia uzależnień. Mają mieć one jednak charakter pomocy, wsparcia, a nie profilaktyczny jak te wspomniane powyżej. Chodzi o mój autorski projekt „Nowe życie”. Są to wykłady dla ludzi przebywających w ośrodkach leczenia uzależnień. Nie tylko dla hazardzistów, a dla wszystkich uzależnionych. Podczas spotkań zamierzać dzielić się swoją historią uzależnienia, ale przede wszystkim trzeźwienia, czyli nowego życia po wyjściu z ośrodka – bez hazardu. Wykład będzie opowieścią o tym jak wygląda proces trzeźwienia. Poczynając od wyjścia z ośrodka i zmierzenia się z konsekwencjami uzależnia, przez proces stawiania im czoła, po czas akceptacji rzeczy, na które już wpływu nie mamy. Celem tych wykładów jest wsparcie przygotowania osób przebywających w ośrodku do życia po wyjściu z niego.

Jestem świadomy, że nie da przygotować się człowieka w stu procentach, ponieważ nie istnieje recepta gwarantująca szczęśliwe życie. Poprzez doświadczenie swoje i czytelników „Postaw na siebie”, z którymi współpracuję, chcę jednak pokazać jak silnym zaburzeniem psychicznym jest uzależnienie, to jak wpływa na nasze życie mimo abstynencji, to jak wiele problemów powoduje oraz jak sobie z nimi radzić.

kontakt@postawnasiebie.org – zapraszam!

Zobacz także:
Terapia w ośrodku. Smutna prawda o mnie
Strach przed opuszczeniem ośrodka i powrotem do domu
Ośrodek, czyli przedszkole